El simbolismu foi unu de los movimientos lliterarios más importantes de finales del sieglu XIX, aniciáu en Francia y en Bélxica. Nun manifiestu lliterariu publicáu en 1886, Jean Moréas definió esti nuevu estilu como «enemigu de la enseñanza, la declamación, la falsa sensibilidá y la descripción oxetiva"». Pa los simbolistes, el mundu ye un misteriu por descifrar, y el poeta debe pa ello trazar les correspondencies ocultes que xunen los oxetos sensibles (por casu, Rimbaud establez una correspondencia ente les vocales y los colores nel so sonetu Vocales). Pa ello ye esencial l'usu de la sinestesia.
El movimientu tien los sos oríxenes en Les flores del mal, llibru emblema de Charles Baudelaire. L'escritor Edgar Allan Poe, a quien Baudelaire apreciaba en gran midida, influyó tamién decisivamente nel movimientu, apurriéndo-y la mayoría d'imáxenes y figures lliteraries qu'utilizaría. La estética del simbolismu foi desenvuelta por Stéphane Mallarmé y Paul Verlaine na década de 1870. Pa 1880, el movimientu atraxera toa una xeneración de nuevos escritores cansaos de los movimientos realistes.